কুমলীয়া মইনাৰ যৌৱন

বন্ধুসকল, কেনে খবৰ? মই অজিত কলিতা। মোৰ বয়স ৩০, মোৰ শৰীৰটো খেলুৱৈৰ দৰে সবল-সুঠাম। মোৰ বাবে পৃথিৱীৰ আটাইতকৈ প্ৰিয় হ'ল ছেক্স। আৰু ১৮তকৈ কম বয়সৰ মইনাবোৰৰ কুমলীয়া দেহৰ মজা লোৱাটো মোৰ নিচা। এতিয়ালৈকে মই মুঠ সাতজনী কুমাৰী মইনাৰ কোমল বুছৰ ফুটাত মোৰ ৮ ইঞ্চি দীঘল মৰম-বাৰীডাল আলফুলে ভৰাই দি সিহঁতক কুমলীয়া বয়সতে মাইকী বনাইছোঁ। মই আপোনালোকৰ সৈতে আজি মোৰ নিজৰ এটা নিষিদ্ধ অভিজ্ঞতা শ্বেয়াৰ কৰিবলৈ ওলাইছোঁ। সেয়া হ'ল সপ্তম শ্ৰেণীৰ কণমানি এজনীক ছুদন। এই ঘটনাটো কৰিছিলোঁ চাৰি বছৰ আগৰ ১৫ আগষ্টত। কিন্তু সেই মাইনাজনীক মই বহুত আগৰ পৰাই টাৰ্গেট কৰি আছিলোঁ। মই তেতিয়া য'ত ভাৰাতীয়া আছিলোঁ, তাত মোৰ ঘৰৰ কাষতে আছিল এটা মুচী ফেমিলী। পৰিয়ালটোৰ এটা সৰু পুতেক আৰু এজনী জীয়েক। সেই কম বয়সতে কণমানিজনীৰ ফিগাৰ হৈ পৰিছিল ছেক্সী হট! তাইক প্ৰথম দেখাৰ পৰাই মোৰ বাৰীয়ে লকলকাই আছিল তাইৰ অকণমানি টাইট ফুটাটোৰ ভিতৰলৈ সোমাই গৈ তাইৰ ৰসাল দেহাটো খুব জোৰে জোৰে মৰম কৰিবলৈ। মই সুযোগৰ সন্ধান কৰিবলৈ ধৰিলোঁ। ইচ্ছা কৰিয়েই মই কোনোদিনে গংগা, মানে সেই মইনাজনীৰ মাক-দেউতাকৰ সৈতে চিনাকি নহ'লোঁ, যাতে পিছত একো বিপদ নহয়। লাহে লাহে গংগাই কোন স্কুলৰ কোন ক্লাছত পঢ়ে, ক'লৈ যায়, কি কৰে সকলোবোৰ গম ল'লোঁ। তাৰ পিছত মই তাইৰ লগত চিনাকি হৈ ল'লোঁ। এদিন চকলেট, আন এদিন চিপ্ছ, কেতিয়াবা আকৌ ম'ম'-চাউমিন খুৱাই গংগাক পতাবলৈ ল'লোঁ। মোৰ ফৰ্মুলাই কাম দিলে আৰু কম সময়ৰ ভিতৰতে তাই মোৰ দোস্ত হৈ পৰিল, ডেইলী চকলেট-চিপ্স পোৱাৰ আশাত। অৱশ্যে তাইক এইবুলি ভয় খুৱাই থৈছিলোঁ যে মোৰ পৰা এইবোৰ বস্তু খোৱাৰ কথা যাতে কাকো নকয়, নহ'লে তাইৰ বাপেকে গম পালে তাইক ঠিকছে পিটিব। এইবোৰ চলি থকাৰ মাজতে হঠাতে এদিন গম পালোঁ, গংগাৰ তোলনি হ'ল। মই বুজিলোঁ, মোৰ উদ্দেশ্য পূৰা কৰাৰ সময় আহি পালেহি। তেতিয়া তাই সপ্তম শ্ৰেণীত পঢ়ি আছিল। আগতে কেইবাদিনো গংগাক মোৰ চাইকেলত তুলি ফুৰাবলৈ নিছিলোঁ। এতিয়া তাইক তেনেদৰে বেছিকৈ ফুৰাবলৈ নিয়া কৰিলোঁ। লাহে লাহে তাইৰ শৰীৰৰ গোপন পাৰ্টছবোৰ চাইকেলত থাকোতেই টাচ্চ কৰিবলৈ আৰু টিপিবলৈ ধৰিলোঁ। নতুন শিহৰণ পায়েই হবলা, প্ৰথম অৱস্থাত তাই উচপিচাইছিল যদিও পিছলৈ আপত্তি নকৰা হ'ল। ২০১৩ৰ ১৫ আগষ্টৰ দিনা মই বিচাৰি থকা সুযোগ পাই গ'লোঁ। সিদিনা স্কুল বন্ধ আছিল। সময় আছিল দুপৰীয়া। মই চাইকেলখন লৈ ওলাই আহোঁতেই দেখিবলৈ পালোঁ, বিপৰীত দিশৰ পৰা গংগা অকলে আহি আছে। তাইক দেখিয়েই ক'লোঁ - চকলেট খাবৰ মন আছে যদি ব'ল মোৰ লগত। তাই লগে লগে চাইকেলত উঠি ল'লে। মই অকোৱা পকোৱা ৰাস্তা এটাৰে আগতে কেতিয়াও নিনিয়া দূৰৰ ঠাই এখনলৈ গংগাক লৈ গ'লোঁ। তাত এটা পুৰণি গেৰেজ আছে, আজিকালি ব্যৱহাৰ নহয়। মই আগতেই গেৰেজটো চাই গৈছিলোঁ। ওচৰে-পাজৰে কোনো মানুহৰ ঘৰ নাই, বৰ সুবিধাৰ ঠাই। মই গেৰেজটোৰ ভিতৰলৈ গংগাক লৈ গৈ চকলেট খাবলৈ দিলোঁ। চকলেট খাই থাকোঁতে মই তাইৰ বুকুখন পিটিকি আছিলোঁ। খোৱা হোৱাৰ পিছত মই তাইক সুধিলোঁ - আজি তোক কিয় ইয়ালৈ আনিছোঁ গম পাইছ নে নাই? তাই সুধিলে - কিয়? মই ক'লোঁ - মোৰ চুচুটোৰে আজি তোৰ চুচুত মৰম কৰিম। লাজত ৰঙা পৰি গংগাই ক'লে - ধেৎ, চুচুৰে মৰম কৰে নেকি? চুচুৰে পেচাপহে কৰে! মই ক'লোঁ - আহ, তোক আজি দেখুৱাই দিম চুচুৰে মৰম কেনেকৈ কৰে। তাই আকৌ সুধিলে - কেনেকৈনো? এইবাৰ মই একো নকৈ তাইৰ ফ্ৰকৰ ওপৰেৰেই তাইৰ কণমানি দুদুকেইটা মোহাৰিবলৈ ধৰিলোঁ। একে সময়তে মোৰ ওঁঠেৰে তাইৰ ওঁঠযুৰি চুপিবলৈ ধৰিলোঁ। মাথোঁ কেইসপ্তাহমান আগতে তোলনি হোৱা কুমাৰী ছোৱালী, কিমান আৰু সহ্য কৰিব? কিছু সময়ৰ ভিতৰতে গংগাৰ কণমানি দেহাটো গৰম হৈ উঠিল। তাইৰ মুখেৰে "আআআআহ... আআআআআআআহহহ.... উউউমমমহহহহ..." শব্দ ওলাবলৈ ধৰিলে। মই বুজিলোঁ, মোৰ মৰমৰ কণমানি গংগাজনীক মৰম কৰি কৰি মাইকী বনোৱাৰ সময় আহি পালেহি। ইফালে ইমান সময়ে চুপচাপ শুই থকা মোৰ ৮ ইঞ্চি ছাইজৰ বাছাধনেও গংগাৰ টাইট চুপহিৰ মাজত উমলিবলৈ পাব বুলি জঁপিয়াই উঠিল। মই একেটানে গংগাৰ পেণ্টীটো খুলি পেলালোঁ। সময় নষ্ট নকৰি মোৰ জিভাখনক তাইৰ বুছৰ ফুটাত কামত লগাই দিলোঁ। বেছি কষ্ট কৰিব লগা নহ'লেই। খুব এক্সাইটেড হৈ থকা গংগাৰ অনভিজ্ঞ বুছখনে কেইমিনিটমানৰ ভিতৰতে কঁপি কঁপি ঢেৰ পানী এৰি দিলে। কুমলীয়া গংগাৰ নতুন পানীৰ সোৱাদ আৰু গোন্ধত মই উন্মনা হৈ পৰিলোঁ। গংগাই চকু মুদি থকা অৱস্থাতে মই মোৰ পেণ্ট খুলিলোঁ। পকেটত সদায় থকা ভেছলিনৰ টেমাটো উলিয়াই মোৰ বাৰীডালৰ আগটোত আৰু গংগাৰ বুছৰ মুখখনত ভেছলিন লগাই ল'লোঁ। তাৰ পিছত তাইক ভালদৰে শুৱাই লৈ তাইৰ হাত দুখন ভালদৰে জপটিয়াই ধৰিলোঁ। ওঁঠেৰে তাইৰ মুখখন ভালদৰে জপাই লৈ মোৰ বাৰীৰ আগটো তাইৰ বুছৰ মুখখনত লগাই কিছু জোৰে এটা ধাক্কা দিলোঁ। একেটা ধাক্কাতে মোৰ বাৰী গংগাৰ বুছৰ ফুটাইদি ডেৰ ইঞ্চিমান সোমাই গ'ল। কণমানি গংগাজনী পানীৰ পৰা তুলি আনি হাতৰ মুঠিত লোৱা মাছৰ দৰেই ছটফটাই উঠিল। মোৰ সুঠাম দুবাহুৰ পৰা মুক্তি পাবলৈ তাই আপ্ৰাণ চেষ্টা চলাবলৈ ধৰিলে। কিন্তু তেতিয়ালৈ বহু দেৰি হৈ গৈছিল। মই মোৰ মৰ্জি-খুছিমতে মোৰ শৰীৰৰ সমস্ত শক্তি প্ৰয়োগ কৰি খুউব জোৰে জোৰে ধাক্কা মাৰি মাৰি অকণমানি মাইনাজনীক ছুদিবলৈ ধৰিলোঁ। গংগাৰ প্ৰথম যৌৱনৰ আৰম্ভণিতে মোৰ ৮ ইঞ্চি দীঘল উন্মত্ত মৰম-বাৰীয়ে তাইৰ আলফুলীয়া মৰম-ফুটাৰ ভিতৰত লুকাই থকা আলসুৱা পৰ্দাখন ফালি ছিৰাছিৰ কৰি পেলালে। মোৰ গোটেইডাল বাৰী তাইৰ বুছত গুৰিলৈকে সোমাই গ'ল আৰু মোৰ মৰমৰ কণমানি গংগাজনী চকুৰ পচাৰতে কুমাৰী ছোৱালীৰ পৰা ছুদন খোৱা মাইকী হৈ পৰিল। তাইৰ বুছেৰে টোপ টোপকৈ তেজ আৰু দুচকুৰে সোঁসোঁকৈ পানী ববলৈ ধৰিলে। মই দুগুণ উৎসাহেৰে তাইক ছুদি ছুদি তাইৰ হট ছেক্সী ৰসাল দেহটোৰ সমস্ত ৰস শুহিবলৈ ধৰিলোঁ। কিন্তু গংগাৰ মাথোঁ ১২ বছৰীয়া অনভিজ্ঞ দেহটোৱে বেছি সময়লৈ মোৰ বাৰীৰ তাণ্ডৱ সহ্য কৰিব নোৱাৰিলে। মাত্ৰ ১০ মিনিটমান তীব্ৰ ছুদন খোৱাৰ পিছতে তাই বেহুচ হৈ গ'ল। পিছে মোৰ দেহ-মন ভৰিবলৈ এতিয়াও বহু বাকী আছিল। মই মোৰ কাম চলাই থাকিলোঁ। বেহুচ অৱস্থাতে গংগাক মোৰ মন পছন্দৰ বেলেগ বেলেগ পজিশ্যনত লৈ ইচ্ছামতে ছুদিলোঁ। সম্পূৰ্ণ ৫০ মিনিট গংগাৰ কুমলীয়া দেহাটো ইচ্ছামতে উপভোগ কৰাৰ পিছত তাইৰ বুছৰ ভিতৰতে মোৰ সমস্ত মৰম-ৰস এৰি দিলোঁ। মোৰ ছুদাৰু জীৱন তেতিয়াই সাৰ্থক হ'ল, যেতিয়া মোৰ সমগ্র দেহত কঁপনি তুলি তুলি প্ৰায় দুই-আঢ়ৈ মিনিট মোৰ বাৰীয়েদি মৰম-ৰস বৈ বৈ গংগাৰ বুছৰ ভিতৰত বানপানী বোৱাই দিলে। তাৰ পিছত প্ৰায় ১০ মিনিট মই তাইৰ ওচৰতে পৰি থাকিলোঁ। এনেতে গংগাই জ্ঞান ঘূৰাই পালে। কিন্তু বিশেষ একো হৈ-হাল্লা নকৰি তাই মাথোঁ এটা সৰু কেঁ কনিৰ শব্দহে কৰিলে। তাইৰ বুছেৰে তেজ ওলোৱা কেতিয়াবাই বন্ধ হৈছিল। গংগাই লৰচৰ কৰা দেখি মোৰ মৰম-বাৰীডালত আকৌ দুৰু দুৰুকৈ কঁপনি উঠিল। দুষ্ট বাৰীডালে মোক ক'বলৈ ধৰিলে - এতিয়াও বাকী, এতিয়াও বাকী, মইনাজনীৰ দেহটোৰ সম্পূৰ্ণ মজা ল'বলৈ এতিয়াও বাকী। বাৰীৰ ইংগিত বুজি পাই মই ওচৰ চাপি গৈ গংগাক তাইৰ পেটটো তললৈ পিঠি ওপৰলৈ কৰি লুটিয়াই দিলোঁ। তাই বহুত অৱশ হৈ পৰিছিল। সেয়ে তাই কোনো আপত্তি নকৰাকৈ লেতু-সেতু হৈ পৰি থাকিল। মই ওচৰতে পৰি থকা ভেছলিনৰ টেমাটোৰ পৰা ভেছলিন উলিয়াই মোৰ বাৰী আৰু তাইৰ পোকৰৰ ফুটাত ভালদৰে ঘঁহি ল'লোঁ। তাৰ পিছত তাইৰ পোকৰৰ ফুটাত বাৰীডাল লগাই হেঁচিবলৈ ধৰিলোঁ। পিছে তাইৰ পোকৰৰ ফুটা আছিল বহুত বেছি টাইট। মোৰ বাৰী তিনিবাৰ পিচলি পিচলি ওলাই আহিল। এইবাৰ মই বাৰীত কিছু বেছিকৈ ভেছলিন লগাই লৈ পুনৰ গংগাক পোকৰ মাৰিবলৈ যত্ন কৰিলোঁ। এইবাৰ অলপ চেষ্টাৰ পিছতেই মোৰ বাৰী তাইৰ পোকৰৰ ফুটাইদি সোমাই গ'ল। অলস হৈ পৰি থকা গংগাৰ মুখেদি সৰুকৈ "আঃহ" বুলি এটা শব্দ ওলাল। বাছ, সিমানেই। সৰু-সুৰা দুই এটা আঃ উঃ কৰাৰ বাহিৰে এইবাৰ তাই প্ৰায় নিথৰ হৈ পৰি থাকিল, কিন্তু বেহুচ নহ'ল। মই তাইৰ কোমল মাখন যেন পোকৰৰ সোঁমাজত মোৰ ৰেচৰ ঘোঁৰা ফুল স্পীডত দৌৰিবলৈ এৰি দিলোঁ। মাজে মাজে স্পীড কমাই আনি পুনৰ লাহে লাহে বঢ়াই আনি মই গংগাৰ পোকৰত ইচ্ছামতে মৰমৰ খেলখন মজা লৈ লৈ খেলিবলৈ ধৰিলোঁ। এনেদৰে প্ৰায় ৪৫ মিনিট গংগাক পোকৰ মৰাৰ পিছত মোৰ মজা তুংগত উঠিল। বিৰাট খৰ খৰকৈ তাইৰ পোকৰত ছুদি ছুদি পোকৰৰ ভিতৰতে মোৰ মৰম-ৰসৰ দ্বিতীয়টো ধল ফুল ফ'ৰ্চত এৰি দিলোঁ। ভালেমান সময় তাইৰ ওপৰতে পৰি থকাৰ পিছত মই লাহে লাহে উঠি আহিলোঁ। পকেটৰ পৰা ৰুমাল উলিয়াই তাইৰ বুছ আৰু পোকৰ মচি দি তাইক ফ্ৰক আৰু পেণ্টী পিন্ধাই দিলোঁ। নিজেও পেণ্ট পিন্ধি লৈ চাইকেলত থকা পানীৰ বটল উলিয়াই গংগাক পানী খাবলৈ দিলোঁ। পানী খাই তাই কিছু সুস্থ হ'ল। তাৰ পিছত তাইক চাইকেলত উঠাই লৈ গৈ তাইৰ ঘৰৰ পৰা মাত্ৰ ৫০০ মিটাৰমান আঁতৰত নমাই দিলোঁ। ঢলং পলংকৈ গৈ তাই ঘৰৰ সন্মুখতে লুটি খাই পৰিল। লগে লগে ময়ো পলম নকৰি আন্ধাৰৰ মাজেৰেই চাইকেল মাৰি তাৰ পৰা গুচি আহিলোঁ। মই আগতেই সকলো ব্যৱস্থা কৰি ৰাখিছিলোঁ। পিছদিনা পুৱাই মই মোৰ ভাৰাঘৰ এৰি দি সেই ঠাইৰ পৰা বহু দূৰৈত আন এটা ঘৰত সোমালোঁহি।

বন্ধুসকল, এয়া আছিল মোৰ জীৱনৰ এটা সঁচা অভিজ্ঞতা। মোৰ কাহিনীটো পঢ়ি কেনে পালে সেয়া মোক জনাবলৈ নাপাহৰিব। মোৰ ইমেইল ajitkalita@yahoo.com

ইয়াৰ পিছত মই আপোনালোকক জনাম, কিদৰে মোৰ ভাগিনীক মই শ্বিলঙত নি একেৰাহে তিনি দিন ছুদিছিলোঁ। আৰু তোলনি হোৱা যিসকল মইনাই জীৱনৰ প্ৰথম ছুদনৰ ৰিয়েল জুতি ল'ব খোজে, তেওঁলোকে মোক ইমেইল কৰা। মোৰ ইমেইল ajitkalita@yahoo.com ভয় কৰিব নালাগে, মই কোনো ভিডিঅ' নকৰোঁ আৰু ফটোও নাৰাখোঁ। কেৱল মজা দিম আৰু মজা ল'ম।